ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ
Η φωτιά που ξέσπασε στις 21 Ιουνίου στην περιοχή του Μπίστη που κατέκαψε 300 στρέμματα δασικής έκτασης και προκλήθηκε από κάποια μέλη της Θαλαμηγού Περσεφόνη, στην οποία επέβαιναν υπήκοοι Καζακστάν, έχει πάρει τον δρόμο της δικαιοσύνης για ηθική αυτουργία σε εμπρησμό.
Η πυρκαγιά βάσει της ομολογίας ενός κατηγορούμενου, προήλθε από πυροτεχνήματα που εκτοξεύθηκαν από τη θαλαμηγό προς τη θάλασσα, αλλά ένα από αυτά κατέληξε στο δάσος, προκαλώντας την καταστροφή.
Όλο αυτό το μείζον ζήτημα που απασχόλησε και τον Διεθνή Τύπο, έρχεται μαζί με νέα αποκαλυπτικά στοιχεία της «Φωνής της Ύδρας» για να αναδείξει την ανεξέλεγκτη δραστηριότητα στις απομακρυσμένες ακτές του νησιού μας και τον κίνδυνο που ελλοχεύει από τα σκάφη και τα μέλη τους.
Θα αναφερθούμε σε μια αποκάλυψη που μας έγινε για το νησί Δοκός. Το νησί Δοκός, που ανήκει στην Ύδρα, γνωστό για το αρχαιότερο ναυάγιο στον κόσμο και την ανέγγιχτη φυσική του ομορφιά, δυστυχώς απ’ ότι φαίνεται, δεν προστατεύεται επαρκώς από τις αρχές.
Παρά τις αυστηρές απαγορεύσεις που θα έπρεπε να ισχύουν λόγω της αρχαιολογικής του σημασίας με απαγόρευση δόμησης και ισχύοντος τοπικού πλαισίου, καθημερινά παρατηρούνται μεγάλες συγκεντρώσεις σκαφών που προσεγγίζουν την περιοχή. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο αριθμός τους ξεπερνά τα 70 σκάφη.
Αυτό που προκαλεί τη μεγαλύτερη ανησυχία, είναι η συμπεριφορά ορισμένων επισκεπτών. Παρά τους κανονισμούς, όπως θα δείτε στις φωτογραφίες, όπου έχουν αφήσει κατάλοιπα των δραστηριοτήτων τους, επισκέπτες βγαίνουν στο νησί, ανάβουν φωτιές, ψήνουν ψάρια και το κυριότερο πυροδοτούν πυροτεχνήματα.
Οι ενέργειες αυτές, που αφορούν στο περσινό έτος, πέραν της καταστροφής του φυσικού περιβάλλοντος, εγκυμονούν σοβαρούς κινδύνους πυρκαγιάς, κάτι που ήδη συνέβη πρόσφατα στο πευκοδάσος του Μπίστη. Το ερώτημα που προκύπτει είναι ποιος τελικά έχει την ευθύνη για την προστασία του Δοκού; Υπάρχει επαρκής έλεγχος από τις αρμόδιες αρχές, ή το νησί παραμένει στο έλεος των επισκεπτών που αδιαφορούν για τους κανονισμούς; Οι τοπικές αρχές οφείλουν να λάβουν άμεσα μέτρα για την προστασία αυτού του πολύτιμου τόπου, προτού να είναι πολύ αργά. Και δεν είναι μόνο ο Δοκός αλλά και όλες οι απομακρυσμένες ακτές της Ύδρας.
Αναδεικνύεται λοιπόν η αναγκαιότητα λήψης μέτρων, όπως η τοποθέτηση πινακίδων και σήμανσης τόσο στην ξηρά όσο και στη θάλασσα, που να προειδοποιούν για την απαγόρευση χρήσης πυροτεχνημάτων και φωτιάς. Απαγόρευση προσέγγισης αρχαιολογικών σημείων και ακτών και η ενημέρωση των επισκεπτών μέσω πινακίδων, διαδικτύου και social media για τις σοβαρές ποινές που συνεπάγεται η παράβαση των κανονισμών είναι επιβεβλημένες. Η ενίσχυση των περιπολιών από το Λιμεναρχείο, ειδικά σε περιόδους αυξημένης κίνησης, θα συμβάλει στην επιτήρηση των δραστηριοτήτων γύρω από τον Δοκό και τις απομακρυσμένες ακτές.
Είναι κρίσιμο οι τοπικές αρχές να συντονιστούν και να εφαρμόσουν μια συνδυασμένη προσέγγιση για την προστασία του φυσικού και πολιτιστικού πλούτου της Ύδρας, των ακτών της και του Δοκού συνολικά, σε συνεργασία με την Αρχαιολογική Υπηρεσία για την ενίσχυση μέτρων προστασίας.
Μην ξεχνάτε, ότι όταν θέτουμε ως κοινωνία όρους και κανόνες στους επισκέπτες μας, τότε και εκείνοι σέβονται περισσότερο τον τόπο που επισκέπτονται.
Είναι γεγονός ότι η Ύδρα απαιτεί μια οργανωμένη προστασία και συντονισμένη προσπάθεια για τη διατήρηση της μοναδικής της ταυτότητας.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
